முட்டையா ?கேரட்டா ?
நீ எப்படி இருக்க விரும்புகிறாய் ?
ஒரு நாள் அலுவலகத்தில் இருந்து வந்த மகள் ,உற்சாகமின்றி ,அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும் என்பதுபோல் சோகமே உருவாக விட்டுக்குள் வந்தாள் .
மகள் எப்பொழுதும் துள்ளிக் குதித்து மகிழ்ச்சியாகத் தோன்றுவாள்.
அம்மா அவளிடம் காரணம் கேட்க,
மகள்: என்னம்மா ,அலுவலகத்தில் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு குணத்தில் இருக்கின்றனர்.
முறைப்பவர்கள். குறை சொல்பவர்கள். மேலாளர் சிடுமூஞ்சி .எரிந்து எரிந்து விழுகிறார். அப்ப-அப்ப மின் தடை. எனக்கு அலுவலகம் செல்லவே பிடிக்கவில்லை.
அம்மா சரி ,என்னுடன் சமையல்கட்டிற்கு வா என்று அழைத்துச் சென்றாள் .
அங்கே மூன்று பாத்திரத்தில் தண்ணீர் எடுத்து ,ஒன்றில் கேரட் ,ஒன்றில் முட்டை ,ஒன்றில் காப்பிக் கொட்டைகள் போட்டு தனித்தனியாக கொதிக்கவைத்தாள் .
மகளுக்கு எதுவும் புரியவில்லை.
நன்றாக கொதித்ததும், மகளிடம் ,முதலில் கேரட் தொட்டுப்பார்க்க கொடுத்தாள் . பின் எப்படி ?என்று கேட்டாள் . அது மிருதுவாக இருந்தது.
பின்னர் ,முட்டை.அதன் ஓட்டை பிரித்து இது எப்படி என்றாள் .
மகள் கெட்டியாக உள்ளது என்றாள் .
காப்பிக்கொட்டை கொதித்த நீர் கருப்பாக இருந்தது.
அம்மாவின் செயல் அவளுக்குப் புரியவில்லை.
அம்மா விளக்கினாள் --கெட்டியாக இருந்த கேரட் மென்மையாகிவிட்டது.
முட்டை திரவமாக இருந்து திடமாகிவிட்டது.
காபிக்கொட்டை தண்ணீரின் நிறத்தை மாற்றிவிட்டது.
நீ எப்படி இருக்கப்போகிறாய் ?மூன்றுமே தண்ணீரில் கொதிததுதான்.
கெட்டி-மேன்மை,திரவம்-கெட்டி ,காப்பி தண்ணீர் நிறமாற்றம் .
மகள் அம்மாவின் விளக்கத்தை புரிந்து கொண்டாள் .
அம்மா,இனி நான் வருத்தப்பட மாட்டேன். சூழ்நிலைக்குத் தக்கபடி,
மென்மையாக,கடினமாக,மற்றவர்களின் குணத்தை மாற்றுபவளாக மாறுவேன்.
அம்மாவை இருக்ககட்டி முத்தமிட்டாள்.
