ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று .
அறம் வளர்ப்பது ஆலயம்.
ஆலயம் சென்றால் ஆத்ம சுகம்.
ஆன்மிகம் வளர்ப்பது ஆலயம்.
ஆலயத்தின் நோக்கமே
ஏழை களுக்கு உதவுதல்.
அன்னதானம் ,
பால் அபிஷேகம் ,
பஞ்சாமிர்தம் ,
தினைமாவு ,
தேன் ,
சிதர் தேங்காய்,
தன தானம் ,
என
அனைத்துமே
ஆறாம் வளர ,
ஆலயம் .
புடவை,
வளையல் ,
சுமங்கலி பூஜை ,
நவராத்திரி சுண்டல்
என
மற்றவர்களுக்கு
கொடுக்கும் எண்ணம்
வளர
வளர்ந்தது ஆலயம்.
இன்று
ஆலயம் ஏழைகளுக்கு அல்ல .
பணம் படைத்தோருக்கு.
இன்றுமட்டுமல்ல
அரசர்கள் காலத்திலும்.
அனந்த பத்மநாபர்
ஆனாலும்
திருப்பதி ஆனாலும்
பழனி ஆனாலும்
அங்கு பக்தர்கள்
பெருகினாலும்
பக்தியைக் காட்டி ,
பட்டை நாமமோ
பட்டை விபூதியோ
போட்டு ஏமாற்றும்
கூட்டம் ,
ஏமாறும் கூட்டம் அதிகம்.
ஆலாயங்களா ?
அங்காடித் தெருக்களா?
கிரிவலப்பாதையா?
கடைவீதிகளா?
ஆலயம் என்பது
இன்று
வணிகவளாகங்கள்.
பக்தர்கள்
ஏமாறும்
வணிக ஸ்தலங்கள்.
